Autor: Sławomir Kasprzycki

Pogoda była piękna, ale warunki przez głęboki, kopny śnieg bardzo trudne.

W czasie podejścia na szczyt minęliśmy tylko jedną parę ostrożnie schodzących wspinaczy.

Z naszego wyjazdu na długo zapamiętam ekstremalne zmęczenie.

Samodoskonalenie, rozwój osobisty, wsparcie mentalne – coaching, poszukiwanie i odnajdywanie siebie, życie pełnią życia.

Ja może poszedłbym na dobry kurs dostrzegania człowieka.

Doskonały tytuł, przykład dużej wrażliwości i uważności wybitnej autorki. Wrażliwości i uważności w postrzeganiu i opisywaniu rzeczywistości dawnej i współczesnej, tragicznej, ale też zwyczajnej, codziennej. Od pewnego czasu postawę taką lubię nazywać czułością.

Opisanymi, wiele znaczącymi szczegółami są między wieloma innymi:

niechęć niedoszłego wykonawcy wyroku na peerelowskim dygnitarzu do strzelania w plecy;

spokojne przyjęcie przez opiekunkę dzieci z transportu, że nie będzie ich mogła wykąpać, że nie stoją przed łaźnią;

politowanie, z jakim kilkuletni Adam Boniecki patrzy na radzieckiego żołnierza zajmującego rodzinną posiadłość, ofiarującego mu w prezencie drewniany ołówek;

refleksja fotografa przeglądającego w obecnej pandemii tysiące swoich zdjęć, wykonanych w ciągu ostatnich dwudziestu lat, że nie wydziwiał i nie podglądał, uczestniczył w utrwalanych historiach, tworzonych obrazach.

Gorąco polecam lekturę.

Dla mnie moi chłopcy zawsze będą trochę tacy jak wtedy.

Jestem z nich bardzo dumny i takiej dumy życzę wszystkim tatom.

Dziękuję za życzenia i serdeczne słowa, poniższe dedykuję wszystkim Nauczycielom:
„Nie rzeczywistość sama, ale serce z jakiem ku niej przystępujemy, daje rzeczom kształty i kolory”
Henryk Sienkiewicz